karhu
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | karhu | karhut |
| Génitif | karhun | karhujen |
| Partitif | karhua | karhuja |
| Accusatif | karhu [1] karhun [2] |
karhut |
| Inessif | karhussa | karhuissa |
| Élatif | karhusta | karhuista |
| Illatif | karhuun | karhuihin |
| Adessif | karhulla | karhuilla |
| Ablatif | karhulta | karhuilta |
| Allatif | karhulle | karhuille |
| Essif | karhuna | karhuina |
| Translatif | karhuksi | karhuiksi |
| Abessif | karhutta | karhuitta |
| Instructif | — | karhuin |
| Comitatif | — | karhuine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | karhuni | karhumme |
| 2e personne | karhusi | karhunne |
| 3e personne | karhunsa | |
karhu \ˈkɑr.hu\
Synonymes
Ourse :
- kontio
- mesikämmen
- otso
Mâle :
- uroskarhu
Femelle :
- naaraskarhu
Petit :
- karhunpoikanen, nalle
Dérivés
- karhukainen — tardigrade
- karhuta — taper de l’argent à quelqu’un
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « karhu [ˈkɑr.hu] »
Forme de nom commun
karhu /Prononciation ?/
- Accusatif II singulier de karhu.