karfá
Étymologie
- Dérivé de karfa (« sarcasme »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | karfá | karfayá | karfatá |
| 2e du sing. | karfal | karfayal | karfatal |
| 3e du sing. | karfar | karfayar | karfatar |
| 1re du plur. | karfat | karfayat | karfatat |
| 2e du plur. | karfac | karfayac | karfatac |
| 3e du plur. | karfad | karfayad | karfatad |
| 4e du plur. | karfav | karfayav | karfatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « karfá [karˈfa] »
Références
- « karfá », dans Kotapedia