karbid
Étymologie
- De l’anglais carbide.
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | karbid | karbida | karbidi |
| Accusatif | karbid | karbida | karbide |
| Génitif | karbida | karbidov | karbidov |
| Datif | karbidu | karbidoma | karbidom |
| Instrumental | karbidom | karbidoma | karbidi |
| Locatif | karbidu | karbidih | karbidih |
karbid \Prononciation ?\ masculin inanimé
- (Chimie) Carbure.
Étymologie
- De l’anglais carbide.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | karbid | karbidy |
| Génitif | karbidu | karbidů |
| Datif | karbidu | karbidům |
| Accusatif | karbid | karbidy |
| Vocatif | karbide | karbidy |
| Locatif | karbidu | karbidech |
| Instrumental | karbidem | karbidy |
karbid \Prononciation ?\ masculin inanimé
Dérivés
- karbidický
- karbidový
Apparentés étymologiques
Voir aussi
- Karbidy sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)