kandoá

Étymologie

Dérivé de kando (« harpon »).

Verbe

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. kandoá kandoayá kandoatá
2e du sing. kandoal kandoayal kandoatal
3e du sing. kandoar kandoayar kandoatar
1re du plur. kandoat kandoayat kandoatat
2e du plur. kandoac kandoayac kandoatac
3e du plur. kandoad kandoayad kandoatad
4e du plur. kandoav kandoayav kandoatav
voir Conjugaison en kotava

kandoá \kandɔˈa\ ou \kandoˈa\ transitif

  1. Harponner.

Dérivés

Prononciation

Références