kamimá
Étymologie
- Dérivé de mimá (« jeter »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kamimá | kamimayá | kamimatá |
| 2e du sing. | kamimal | kamimayal | kamimatal |
| 3e du sing. | kamimar | kamimayar | kamimatar |
| 1re du plur. | kamimat | kamimayat | kamimatat |
| 2e du plur. | kamimac | kamimayac | kamimatac |
| 3e du plur. | kamimad | kamimayad | kamimatad |
| 4e du plur. | kamimav | kamimayav | kamimatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kamimá [kamiˈma] »
Références
- « kamimá », dans Kotapedia