kambr
Étymologie
Nom commun
| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | 
|---|---|---|---|
| Non muté | kambr | kambreier | kambroù | 
| Adoucissante | gambr | gambreier | gambroù | 
| Spirante | cʼhambr | cʼhambreier | cʼhambroù | 
kambr \ˈkãmp(r)\ féminin
- (Construction) Chambre.
- Gwell e veze ganto ober o annez e kambr an dourell evit kaout muioc’h a frankiz da vonet ha da zonet. — (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 25)- Ils préféraient s’installer dans la chambre de la tourelle pour avoir plus de liberté d’aller et venir.
 
 
Dérivés
- kambr-aes
- kambr-degemer
- kambr-du
- kambr-emwalcʼh
- kambr-emwalcʼhiñ
- kambr-genwerzh
- kambr-gousket
- kambr-lestr
- kambr-lid
- kambr-studi
- kambr-vor
- kambr-wele
- kambrad
- kambrañ
- kambrer
- pod-kambr
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 363a
- Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 230a