kalvegedú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kalvegedú | kalvegeduyú | kalvegedutú |
| 2e du sing. | kalvegedul | kalvegeduyul | kalvegedutul |
| 3e du sing. | kalvegedur | kalvegeduyur | kalvegedutur |
| 1re du plur. | kalvegedut | kalvegeduyut | kalvegedutut |
| 2e du plur. | kalvegeduc | kalvegeduyuc | kalvegedutuc |
| 3e du plur. | kalvegedud | kalvegeduyud | kalvegedutud |
| 4e du plur. | kalvegeduv | kalvegeduyuv | kalvegedutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kalvegedú \kalvɛgɛˈdu\ ou \kalvegeˈdu\ ou \kalvɛgeˈdu\ ou \kalvegɛˈdu\ transitif
Prononciation
- France : écouter « kalvegedú [kalvɛgɛˈdu] »
Références
- « kalvegedú », dans Kotapedia