kalnové
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kalnové | kalnoveyé | kalnoveté |
| 2e du sing. | kalnovel | kalnoveyel | kalnovetel |
| 3e du sing. | kalnover | kalnoveyer | kalnoveter |
| 1re du plur. | kalnovet | kalnoveyet | kalnovetet |
| 2e du plur. | kalnovec | kalnoveyec | kalnovetec |
| 3e du plur. | kalnoved | kalnoveyed | kalnoveted |
| 4e du plur. | kalnovev | kalnoveyev | kalnovetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kalnové \kaknɔˈvɛ\ ou \kaknoˈve\ ou \kaknoˈvɛ\ ou \kaknɔˈve\ bitransitif
- Donner carte blanche pour.
Prononciation
- France : écouter « kalnové [kalnɔˈvɛ] »
Références
- « kalnové », dans Kotapedia