kalliké
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kalliké | kallikeyé | kalliketé |
| 2e du sing. | kallikel | kallikeyel | kalliketel |
| 3e du sing. | kalliker | kallikeyer | kalliketer |
| 1re du plur. | kalliket | kallikeyet | kalliketet |
| 2e du plur. | kallikec | kallikeyec | kalliketec |
| 3e du plur. | kalliked | kallikeyed | kalliketed |
| 4e du plur. | kallikev | kallikeyev | kalliketev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kalliké \kalliˈkɛ\ ou \kalliˈke\ transitif
Prononciation
- France : écouter « kalliké [kalliˈkɛ] »
Références
- « kalliké », dans Kotapedia