kalif
: Kalif
Étymologie
- De l’arabe خليفة, ḵalīfa (« successeur »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| Nominatif | kalif | kalifa | kalifi |
| Accusatif | kalifa | kalifa | kalife |
| Génitif | kalifa | kalifov | kalifov |
| Datif | kalifu | kalifoma | kalifom |
| Instrumental | kalifom | kalifoma | kalifi |
| Locatif | kalifu | kalifih | kalifih |
kalif \Prononciation ?\ masculin animé
Étymologie
- De l’arabe خليفة, ḵalīfa (« successeur »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | kalif | kalifové |
| Génitif | kalifa | kalifů |
| Datif | kalifovi | kalifům |
| Accusatif | kalifa | kalify |
| Vocatif | kalife | kalifové |
| Locatif | kalifovi | kalifech |
| Instrumental | kalifem | kalify |
kalif \kalɪf\ masculin animé
- Calife.
Egyptský kalif Hakim z dynastie Fatimovců.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Variantes
Dérivés
- kalifát
- kalifský, chalífský
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage