kalduntú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kalduntú | kalduntuyú | kalduntutú |
| 2e du sing. | kalduntul | kalduntuyul | kalduntutul |
| 3e du sing. | kalduntur | kalduntuyur | kalduntutur |
| 1re du plur. | kalduntut | kalduntuyut | kalduntutut |
| 2e du plur. | kalduntuc | kalduntuyuc | kalduntutuc |
| 3e du plur. | kalduntud | kalduntuyud | kalduntutud |
| 4e du plur. | kalduntuv | kalduntuyuv | kalduntutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kalduntú \kaldunˈtu\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « kalduntú [kaldunˈtu] »
Références
- « kalduntú », dans Kotapedia