kalbaká

Étymologie

Composé de kal et de baká.

Verbe

Personne Présent Passé Futur
1re du sing. kalbaká kalbakayá kalbakatá
2e du sing. kalbakal kalbakayal kalbakatal
3e du sing. kalbakar kalbakayar kalbakatar
1re du plur. kalbakat kalbakayat kalbakatat
2e du plur. kalbakac kalbakayac kalbakatac
3e du plur. kalbakad kalbakayad kalbakatad
4e du plur. kalbakav kalbakayav kalbakatav
voir Conjugaison en kotava

kalbaká \kalbaˈka\ bitransitif

  1. Blesser à mort.

Prononciation

Références