kaikuldiné
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kaikuldiné | kaikuldineyé | kaikuldineté |
| 2e du sing. | kaikuldinel | kaikuldineyel | kaikuldinetel |
| 3e du sing. | kaikuldiner | kaikuldineyer | kaikuldineter |
| 1re du plur. | kaikuldinet | kaikuldineyet | kaikuldinetet |
| 2e du plur. | kaikuldinec | kaikuldineyec | kaikuldinetec |
| 3e du plur. | kaikuldined | kaikuldineyed | kaikuldineted |
| 4e du plur. | kaikuldinev | kaikuldineyev | kaikuldinetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kaikuldiné \kaikuldiˈnɛ\ ou \kaikuldiˈne\ transitif
Prononciation
- France : écouter « kaikuldiné [kaikuldiˈnɛ] »
Références
- « kaikuldiné », dans Kotapedia