kaikulí
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kaikulí | kaikuliyí | kaikulití |
| 2e du sing. | kaikulil | kaikuliyil | kaikulitil |
| 3e du sing. | kaikulir | kaikuliyir | kaikulitir |
| 1re du plur. | kaikulit | kaikuliyit | kaikulitit |
| 2e du plur. | kaikulic | kaikuliyic | kaikulitic |
| 3e du plur. | kaikulid | kaikuliyid | kaikulitid |
| 4e du plur. | kaikuliv | kaikuliyiv | kaikulitiv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kaikulí \kaikuˈli\ transitif
Prononciation
- France : écouter « kaikulí [kaikuˈli] »
Références
- « kaikulí », dans Kotapedia