kaiknalé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kaiknalé | kaiknaleyé | kaiknaleté |
| 2e du sing. | kaiknalel | kaiknaleyel | kaiknaletel |
| 3e du sing. | kaiknaler | kaiknaleyer | kaiknaleter |
| 1re du plur. | kaiknalet | kaiknaleyet | kaiknaletet |
| 2e du plur. | kaiknalec | kaiknaleyec | kaiknaletec |
| 3e du plur. | kaiknaled | kaiknaleyed | kaiknaleted |
| 4e du plur. | kaiknalev | kaiknaleyev | kaiknaletev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
kaiknalé \kaiknaˈlɛ\ ou \kaiknaˈle\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « kaiknalé [kaiknaˈlɛ] »
Références
- « kaiknalé », dans Kotapedia