kagá
Étymologie
- Probablement dérivé de gá (« attribuer »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | kagá | kagayá | kagatá | 
| 2e du sing. | kagal | kagayal | kagatal | 
| 3e du sing. | kagar | kagayar | kagatar | 
| 1re du plur. | kagat | kagayat | kagatat | 
| 2e du plur. | kagac | kagayac | kagatac | 
| 3e du plur. | kagad | kagayad | kagatad | 
| 4e du plur. | kagav | kagayav | kagatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
kagá \kaˈga\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « kagá [kaˈga] »
Références
- « kagá », dans Kotapedia