kaczan

Étymologie

Du russe кочан, kočan tête de chou »)[1].

Nom commun

kaczan \kaʧ̑ãn\ masculin inanimé

  1. (Botanique) Épi de maïs.
  2. (Botanique) Trognon du chou.
  3. (Sens figuré) Tête, trogne.
    • Puknij się w ten swój pusty kaczan!
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Références

  1. « kaczan », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927