kaaktuq
Étymologie
Forme de verbe
| Latin | Syllabaire |
|---|---|
| kaaktuq | ᑳᒃᑐᖅ |
kaaktuq \kaːktʊq\ pluriel kaaktut, duel kaaktuuk
- Il (ou elle) a faim. Il (ou elle) est affamé(e).
- ᐊᒪᕈᖅᑕᖃᕐᒪᑦ. ᑳᒃᑐᐊᓗᒡᓗᑭᐊᖅ ᐋᓐᓂᐊᖅᑐᐊᓗᒡᓗᑭᐊᖅ. Amaruqtaqarmat. Kaaktualuglukiaq aanniaqtualuglukiaq.
- Il y a un loup dans les environs. Je pense qu’il doit être affamé ou malade. — (Revue Inuktitut no 91 p. 105).
- ᐊᒪᕈᖅᑕᖃᕐᒪᑦ. ᑳᒃᑐᐊᓗᒡᓗᑭᐊᖅ ᐋᓐᓂᐊᖅᑐᐊᓗᒡᓗᑭᐊᖅ. Amaruqtaqarmat. Kaaktualuglukiaq aanniaqtualuglukiaq.
Adjectif
Nom commun
kaaktuq \kaːktʊq\ pluriel kaaktut, duel kaaktuuk
- Quelqu’un qui a faim.