jontolá
Étymologie
- Dérivé de jontolaf (« double »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | jontolá | jontolayá | jontolatá |
| 2e du sing. | jontolal | jontolayal | jontolatal |
| 3e du sing. | jontolar | jontolayar | jontolatar |
| 1re du plur. | jontolat | jontolayat | jontolatat |
| 2e du plur. | jontolac | jontolayac | jontolatac |
| 3e du plur. | jontolad | jontolayad | jontolatad |
| 4e du plur. | jontolav | jontolayav | jontolatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
jontolá \ʒɔntɔˈla\ ou \ʒontoˈla\ ou \ʒɔntoˈla\ ou \ʒontɔˈla\ transitif
Antonymes
Prononciation
- France : écouter « jontolá [ʒontoˈla] »
Références
- « jontolá », dans Kotapedia