jivá
: jiva
Étymologie
- Dérivé de jiva (« poison »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | jivá | jivayá | jivatá |
| 2e du sing. | jival | jivayal | jivatal |
| 3e du sing. | jivar | jivayar | jivatar |
| 1re du plur. | jivat | jivayat | jivatat |
| 2e du plur. | jivac | jivayac | jivatac |
| 3e du plur. | jivad | jivayad | jivatad |
| 4e du plur. | jivav | jivayav | jivatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
jivá \ʒiˈva\ bitransitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « jivá [ʒiˈva] »
Références
- « jivá », dans Kotapedia