jierbmái
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | jierbmái | jierbmát | 
| Accusatif Génitif | jierbmá | jierbmáid | 
| Illatif | jierbmái | jierbmáide | 
| Locatif | jierbmás | jierbmáin | 
| Comitatif | jierbmáin | jierbmáiguin | 
| Essif | jierbmájin | |
| Épithète | Comparatif | Superlatif | 
|---|---|---|
| jierbmás | jierbmát | jierbmámus | 
jierbmái /ˈjie̯rbmaj/ adjectif attribut
- Raisonnable, réfléchi, intelligent.
- Stállu ii leat dat jierbmámus heagga, muhto son lea hui rikkis ja issoras váralaš. — (tana.kommune.no)- Le Stállu n’est pas la créature la plus raisonnable mais il est très riche et affreusement dangereux.
 
- Jierbmás boazobeana lea boazovázzi buoremus reaŋga. — (sametinget.se)- Un chien de troupeau de rennes intelligent est le meilleur serviteur de l’éleveur de rennes.
 
 
Forme d’adjectif
jierbmái /ˈjie̯rbmaj/
- Illatif singulier de jierbmái.
Forme de nom commun
| Avec suffixes possessifs | Singulier | Duel | Pluriel | 
|---|---|---|---|
| 1re personne | jierbmásan | jierbmáseame | jierbmáseamet | 
| 2e personne | jierbmásat | jierbmáseatte | jierbmáseattet | 
| 3e personne | jierbmásis | jierbmáseaskka | jierbmáseaset | 
jierbmái /ˈjie̯rbmaj/
- Illatif singulier de jierbmi.