január
Étymologie
- Du latin Janus, dieu romain.
Nom commun
január \ˈʝɒ.nu.aːr\
Vocabulaire apparenté par le sens
|
|
|
|
Prononciation
- Hongrie : écouter « január [ʝɒ.nu.aːr] »
Étymologie
- Du latin Janus, dieu romain.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | január | januáre |
| Génitif | januára | januárov |
| Datif | januáru | januárom |
| Accusatif | január | januáre |
| Locatif | januári | januároch |
| Instrumental | januárom | januármi |
január \ˈja.nu.aːr\ masculin inanimé
| Précédé de december |
Mois de l’année en slovaque | Suivi de február |
|---|
Dérivés
- januárový (de janvier)