irises
: irisés
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe iriser | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu irises | ||
| Subjonctif | Présent | |
| que tu irises | ||
irises \i.ʁiz\
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe irisar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que (tú) irises | ||
irises \iˈɾi.ses\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de irisar.
Prononciation
- Madrid : \iˈɾi.ses\
- Séville : \iˈɾi.seh\
- Mexico, Bogota : \iˈɾi.s(e)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \iˈɾi.seh\
- Montevideo, Buenos Aires : \iˈɾi.ses\
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| irís \iˈɾis\ |
irises \iˈɾi.zes\ |
irises \i'ɾizes\ masculin (graphie normalisée)
- Pluriel d’irís.