irisa

Français

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe iriser
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on irisa
Futur simple

irisa \i.ʁi.za\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple du verbe iriser.

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe irisar
Indicatif Présent (yo) irisa
(tú) irisa
(vos) irisa
(él/ella/ello/usted) irisa
(nosotros-as) irisa
(vosotros-as) irisa
(os) irisa
(ellos-as/ustedes) irisa
Imparfait (yo) irisa
(tú) irisa
(vos) irisa
(él/ella/ello/usted) irisa
(nosotros-as) irisa
(vosotros-as) irisa
(os) irisa
(ellos-as/ustedes) irisa
Passé simple (yo) irisa
(tú) irisa
(vos) irisa
(él/ella/ello/usted) irisa
(nosotros-as) irisa
(vosotros-as) irisa
(os) irisa
(ellos-as/ustedes) irisa
Futur simple (yo) irisa
(tú) irisa
(vos) irisa
(él/ella/ello/usted) irisa
(nosotros-as) irisa
(vosotros-as) irisa
(os) irisa
(ellos-as/ustedes) irisa
Impératif Présent (tú) irisa
(vos) irisa
(usted) irisa
(nosotros-as) irisa
(vosotros-as) irisa
(os) irisa
(ustedes) irisa

irisa \iˈɾi.sa\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de irisar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de de irisar.

Prononciation

Forme de nom commun

irisa \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Génitif singulier de iris.
  2. Nominatif duel de iris.
  3. Accusatif duel de iris.