intrigas
: intrigás
Espagnol
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| intriga | intrigas |
intrigas \inˈtɾi.ɣas\
- Pluriel de intriga.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe intrigar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (tú) intrigas | ||
intrigas \inˈtɾi.ɣas\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent de l’indicatif de intrigar.
Prononciation
- Madrid : \inˈtɾi.ɣas\
- Séville : \iŋˈtɾi.ɣah\
- Mexico, Bogota : \inˈt͡si.ɡ(a)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \iŋˈtɾi.ɣah\
- Montevideo, Buenos Aires : \inˈtɾi.ɣas\
Espéranto
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe intrigi | |
|---|---|
| Présent de l’indicatif | intrigas |
intrigas \intriɡas\
- Présent de intrigi.
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe intrigar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu intrigas | ||
intrigas \ĩ.ˈtɾi.gɐʃ\ (Lisbonne) \ĩ.ˈtɾi.gəs\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de intrigar.