intrigares
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe intrigar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | ||
| Futur | ||
| que (tú) intrigares | ||
intrigares \in.tɾiˈɣa.ɾes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du futur du subjonctif de intrigar.
Prononciation
- Madrid : \in.tɾiˈɣa.ɾes\
- Séville : \iŋ.tɾiˈɣa.ɾeh\
- Mexico, Bogota : \in.t͡siˈɡa.(ɾe)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \iŋ.tɾiˈɣa.ɾeh\
- Montevideo, Buenos Aires : \in.tɾiˈɣa.ɾes\
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe intrigar | ||
|---|---|---|
| Infinitif personnel | Présent | |
| (2e personne du singulier) intrigares | ||
| Subjonctif | ||
| Futur | ||
| quando tu intrigares se tu intrigares | ||
intrigares \ĩ.tɾi.gˈa.ɾɨʃ\ (Lisbonne) \ĩ.tɾi.gˈa.ɾɪs\ (São Paulo)