interrogatiivapronomen
Étymologie
- De interrogatiiva (« interrogatif ») et de pronomen (« pronom »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | interrogatiivapronomen | interrogatiivapronomenat |
| Accusatif Génitif |
interrogatiivapronomena | interrogatiivapronomeniid |
| Illatif | interrogatiivapronomenii | interrogatiivapronomeniidda |
| Locatif | interrogatiivapronomenis | interrogatiivapronomeniin |
| Comitatif | interrogatiivapronomeniin | interrogatiivapronomeniiguin |
| Essif | interrogatiivapronomenin | |
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | interrogatiivapronomenan | interrogatiivapronomeneame | interrogatiivapronomeneamet |
| 2e personne | interrogatiivapronomenat | interrogatiivapronomeneatte | interrogatiivapronomeneattet |
| 3e personne | interrogatiivapronomenis | interrogatiivapronomeneaskka | interrogatiivapronomeneaset |
interrogatiivapronomen /ˈinterːoɡɑtijvɑpronomen/
- (Grammaire) Pronom interrogatif.
Čuovvovaš pronomeniid ovdamearkat leat davvisámegillii ja nominatiivahámis:
— (Pronomen sur l’encyclopédie Wikipédia (en same du Nord) )
[…]
3 Gažaldat- jearaldat- dahje interrogatiivapronomenat ja relatiivipronomenat- Les exemples suivants de pronoms sont en same du Nord et au cas nominatif.
[…]
3 Pronoms interrogatifs et relatifs
- Les exemples suivants de pronoms sont en same du Nord et au cas nominatif.