interpreteren
Néerlandais
Étymologie
- Du latin interpretari (« interpréter »).
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | interpreteer | interpreteerde |
| jij | interpreteert | |
| hij, zij, het | interpreteert | |
| wij | interpreteren | interpreteerden |
| jullie | interpreteren | |
| zij | interpreteren | |
| u | interpreteert | interpreteerde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | interpreterend | geïnterpreteerd |
interpreteren transitif
Synonymes
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,0 % des Flamands,
- 99,1 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « interpreteren [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]