interpret
: Interpret
Anglais
Étymologie
- Du latin interpretor.
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to interpret \ɪn.ˈtɜː.pɹɪt\ ou \ɪn.ˈtɝ.pɹɪt\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
interprets \ɪn.ˈtɜː.pɹɪts\ ou \ɪn.ˈtɝ.pɹɪts\ |
| Prétérit | interpreted \ɪn.ˈtɜː.pɹɪ.tɪd\ ou \ɪn.ˈtɝ.pɹɪ.tɪd\ |
| Participe passé | interpreted \ɪn.ˈtɜː.pɹɪ.tɪd\ ou \ɪn.ˈtɝ.pɹɪ.tɪd\ |
| Participe présent | interpreting \ɪn.ˈtɜː.pɹɪ.tɪŋ\ ou \ɪn.ˈtɝ.pɹɪ.tɪŋ\ |
| voir conjugaison anglaise | |
interpret \ɪn.ˈtɜː.pɹɪt\ (Royaume-Uni), \ɪn.ˈtɝ.pɹɪt\ (États-Unis)
Prononciation
- \ɪn.ˈtɜː.pɹɪt\ (Royaume-Uni)
- \ɪn.ˈtɝ.pɹɪt\ (États-Unis)
- États-Unis (Californie) : écouter « interpret [ɪn.ˈtɝ.pɹɛt] »
Étymologie
- Du latin interpres.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | interpret | interpreti ou interpretové |
| Génitif | interpreta | interpretů |
| Datif | interpretovi | interpretům |
| Accusatif | interpreta | interprety |
| Vocatif | interprete | interpreti ou interpretové |
| Locatif | interpretovi | interpretech |
| Instrumental | interpretem | interprety |
interpret \Prononciation ?\ masculin animé
- Interprète.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage