insult
Anglais
Étymologie
- Du latin insultare.
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to insult \ɪn.ˈsʌlt\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
insults \ɪn.ˈsʌlts\ |
| Prétérit | insulted \ɪn.ˈsʌlt.ɪd\ |
| Participe passé | insulted \ɪn.ˈsʌlt.ɪd\ |
| Participe présent | insulting \ɪn.ˈsʌlt.ɪŋ\ |
| voir conjugaison anglaise | |
insult \ɪn.ˈsʌlt\ transitif
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| insult \ˈɪn.sʌlt\ |
insults \ˈɪn.sʌlts\ |
insult \ˈɪn.sʌlt\
Prononciation
- (Verbe) \ɪn.ˈsʌlt\
- (Nom) \ˈɪn.sʌlt\
- États-Unis : écouter « insult [ˈɪn.sʌlt] »
- Connecticut (États-Unis) : écouter « insult [Prononciation ?] »