inoratus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inadoratus | inadorată | inadoratum | inadoratī | inadoratae | inadorată |
| Vocatif | inadorate | inadorată | inadoratum | inadoratī | inadoratae | inadorată |
| Accusatif | inadoratum | inadoratăm | inadoratum | inadoratōs | inadoratās | inadorată |
| Génitif | inadoratī | inadoratae | inadoratī | inadoratōrŭm | inadoratārŭm | inadoratōrŭm |
| Datif | inadoratō | inadoratae | inadoratō | inadoratīs | inadoratīs | inadoratīs |
| Ablatif | inadoratō | inadoratā | inadoratō | inadoratīs | inadoratīs | inadoratīs |
inadoratus \Prononciation ?\
- Non exposé oralement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « inoratus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage