innocuus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | innocuus | innocuă | innocuum | innocuī | innocuae | innocuă |
| Vocatif | innocue | innocuă | innocuum | innocuī | innocuae | innocuă |
| Accusatif | innocuum | innocuăm | innocuum | innocuōs | innocuās | innocuă |
| Génitif | innocuī | innocuae | innocuī | innocuōrŭm | innocuārŭm | innocuōrŭm |
| Datif | innocuō | innocuae | innocuō | innocuīs | innocuīs | innocuīs |
| Ablatif | innocuō | innocuā | innocuō | innocuīs | innocuīs | innocuīs |
innocuus \Prononciation ?\
- Inoffensif, doux, innocent.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- (Au sens passif) Sain et sauf, qui n'a reçu aucun dommage, sans dommage.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « innocuus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage