inklappen
Néerlandais
Étymologie
- Dérivé par préfixation de klappen « claquer ».
Verbe 1
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | klap in | klapte in |
| jij | klapt in | |
| hij, zij, het | klapt in | |
| wij | klappen in | klapten in |
| jullie | klappen in | |
| zij | klappen in | |
| u | klapt in | klapte in |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben/zijn | klappen ind | ingeklapt |
inklappen \Prononciation ?\ transitif ou intransitif
- Plier, replier, rabattre.
- Een stoel inklappen.
- Replier une chaise.
- Een stoel inklappen.
- (Sens figuré) S’effondrer, craquer.
- Hij is volledig ingeklapt.
- Il est complètement effondré.
- Hij is volledig ingeklapt.
Synonymes
- sens transitif
- sens intransitif
- instorten
- inzakken
Dérivés
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,4 % des Flamands,
- 98,5 % des Néerlandais.
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « inklappen [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]