iniafenkú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | iniafenkú | iniafenkuyú | iniafenkutú |
| 2e du sing. | iniafenkul | iniafenkuyul | iniafenkutul |
| 3e du sing. | iniafenkur | iniafenkuyur | iniafenkutur |
| 1re du plur. | iniafenkut | iniafenkuyut | iniafenkutut |
| 2e du plur. | iniafenkuc | iniafenkuyuc | iniafenkutuc |
| 3e du plur. | iniafenkud | iniafenkuyud | iniafenkutud |
| 4e du plur. | iniafenkuv | iniafenkuyuv | iniafenkutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
iniafenkú \iniafɛnˈku\ ou \iniafenˈku\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « iniafenkú [iniafɛnˈku] »
Références
- « iniafenkú », dans Kotapedia