ingoyá
Étymologie
- Dérivé de ingoy (« parade, revue »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ingoyá | ingoyayá | ingoyatá |
| 2e du sing. | ingoyal | ingoyayal | ingoyatal |
| 3e du sing. | ingoyar | ingoyayar | ingoyatar |
| 1re du plur. | ingoyat | ingoyayat | ingoyatat |
| 2e du plur. | ingoyac | ingoyayac | ingoyatac |
| 3e du plur. | ingoyad | ingoyayad | ingoyatad |
| 4e du plur. | ingoyav | ingoyayav | ingoyatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « ingoyá [ingoˈja] »
Références
- « ingoyá », dans Kotapedia