inexcusatus

Latin

Étymologie

Dérivé de excusatus, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif inexcusatus inexcusată inexcusatum inexcusatī inexcusatae inexcusată
Vocatif inexcusate inexcusată inexcusatum inexcusatī inexcusatae inexcusată
Accusatif inexcusatum inexcusatăm inexcusatum inexcusatōs inexcusatās inexcusată
Génitif inexcusatī inexcusatae inexcusatī inexcusatōrŭm inexcusatārŭm inexcusatōrŭm
Datif inexcusatō inexcusatae inexcusatō inexcusatīs inexcusatīs inexcusatīs
Ablatif inexcusatō inexcusatā inexcusatō inexcusatīs inexcusatīs inexcusatīs

inexcusatus \Prononciation ?\

  1. Non excusé.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références