inerratum

Latin

Étymologie

Dérivé de erratum, avec le préfixe in-.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif inerratum inerrata
Vocatif inerratum inerrata
Accusatif inerratum inerrata
Génitif inerratī inerratōrum
Datif inerratō inerratīs
Ablatif inerratō inerratīs

inerratum neutre

  1. Absence d'erreur.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références