indulgens

Français

Forme d’adjectif

indulgens \ɛ̃.dyl.ʒɑ̃\

  1. (Archaïque, orthographe d’avant 1835) Ancien masculin pluriel de indulgent.

Latin

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif indulgens indulgens indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Vocatif indulgens indulgens indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Accusatif indulgentem indulgentem indulgens indulgentēs indulgentēs indulgentia
Génitif indulgentis indulgentis indulgentis indulgentium indulgentium indulgentium
Datif indulgentī indulgentī indulgentī indulgentibus indulgentibus indulgentibus
Ablatif indulgentī indulgentī indulgentī indulgentibus indulgentibus indulgentibus

indulgens \Prononciation ?\

  1. Participe présent de indulgeo être bienveillant »).
    1. Indulgent.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références