indispensatus
Latin
Étymologie
- Dérivé de dispensatus, avec le préfixe in-.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | indispensatus | indispensată | indispensatum | indispensatī | indispensatae | indispensată |
| Vocatif | indispensate | indispensată | indispensatum | indispensatī | indispensatae | indispensată |
| Accusatif | indispensatum | indispensatăm | indispensatum | indispensatōs | indispensatās | indispensată |
| Génitif | indispensatī | indispensatae | indispensatī | indispensatōrŭm | indispensatārŭm | indispensatōrŭm |
| Datif | indispensatō | indispensatae | indispensatō | indispensatīs | indispensatīs | indispensatīs |
| Ablatif | indispensatō | indispensatā | indispensatō | indispensatīs | indispensatīs | indispensatīs |
indispensātus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « indispensatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage