indiques
: indiqués
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin et féminin |
indique | indiques |
| \ɛ̃.dik\ | ||
indiques \ɛ̃.dik\
- Pluriel d’indique.
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe indiquer | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu indiques | ||
| Subjonctif | Présent | |
| que tu indiques | ||
indiques \ɛ̃.dik\
Prononciation
- France (Lyon) : écouter « indiques [Prononciation ?] »
Homophones
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe indicar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que (tú) indiques | ||
indiques \inˈdi.kes\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent du subjonctif de indicar.
Prononciation
- Madrid : \inˈdi.kes\
- Séville : \iŋˈdi.keh\
- Mexico, Bogota : \inˈdi.k(e)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \iŋˈdi.keh\
- Montevideo, Buenos Aires : \inˈdi.kes\
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe indicar | ||
|---|---|---|
| Subjonctif | Présent | |
| que tu indiques | ||
indiques \ĩ.ˈdi.kɨʃ\ (Lisbonne) \ĩ.ˈdʒi.kis\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent du subjonctif de indicar.