indagatus
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | indagatŭs | indagatūs |
| Vocatif | indagatŭs | indagatūs |
| Accusatif | indagatum | indagatūs |
| Génitif | indagatūs | indagatuum |
| Datif | indagatūi ou indagatū |
indagatibus |
| Ablatif | indagatū | indagatibus |
indagatus \Prononciation ?\ masculin
Synonymes
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | indagatus | indagată | indagatum | indagatī | indagatae | indagată |
| Vocatif | indagate | indagată | indagatum | indagatī | indagatae | indagată |
| Accusatif | indagatum | indagatăm | indagatum | indagatōs | indagatās | indagată |
| Génitif | indagatī | indagatae | indagatī | indagatōrŭm | indagatārŭm | indagatōrŭm |
| Datif | indagatō | indagatae | indagatō | indagatīs | indagatīs | indagatīs |
| Ablatif | indagatō | indagatā | indagatō | indagatīs | indagatīs | indagatīs |
indagatus \Prononciation ?\
- Participe passé de indago.
Références
- « indagatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage