| Voir la conjugaison du verbe incriminar |
| Subjonctif |
Présent |
que (yo) incriminasen |
| que (tú) incriminasen |
| que (vos) incriminasen |
| que (él/ella/ello/usted) incriminasen |
| que (nosotros-as) incriminasen |
| que (vosotros-as) incriminasen |
| que (os) incriminasen |
| (ellos-as/ustedes) incriminasen |
| Imparfait (en -ra) |
que (yo) incriminasen |
| que (tú) incriminasen |
| que (vos) incriminasen |
| que (él/ella/ello/usted) incriminasen |
| que (nosotros-as) incriminasen |
| que (vosotros-as) incriminasen |
| que (os) incriminasen |
| (ellos-as/ustedes) incriminasen |
| Imparfait (en -se) |
que (yo) incriminasen |
| que (tú) incriminasen |
| que (vos) incriminasen |
| que (él/ella/ello/usted) incriminasen |
| que (nosotros-as) incriminasen |
| que (vosotros-as) incriminasen |
| que (os) incriminasen |
| (ellos-as/ustedes) incriminasen |
| Futur |
que (yo) incriminasen |
| que (tú) incriminasen |
| que (vos) incriminasen |
| que (él/ella/ello/usted) incriminasen |
| que (nosotros-as) incriminasen |
| que (vosotros-as) incriminasen |
| que (os) incriminasen |
| (ellos-as/ustedes) incriminasen |