| Voir la conjugaison du verbe incriminar |
| Indicatif |
Présent |
(yo) incriminabais |
| (tú) incriminabais |
| (vos) incriminabais |
| (él/ella/ello/usted) incriminabais |
| (nosotros-as) incriminabais |
| (vosotros-as) incriminabais |
| (os) incriminabais |
| (ellos-as/ustedes) incriminabais |
| Imparfait |
(yo) incriminabais |
| (tú) incriminabais |
| (vos) incriminabais |
| (él/ella/ello/usted) incriminabais |
| (nosotros-as) incriminabais |
| (vosotros-as) incriminabais |
| (os) incriminabais |
| (ellos-as/ustedes) incriminabais |
| Passé simple |
(yo) incriminabais |
| (tú) incriminabais |
| (vos) incriminabais |
| (él/ella/ello/usted) incriminabais |
| (nosotros-as) incriminabais |
| (vosotros-as) incriminabais |
| (os) incriminabais |
| (ellos-as/ustedes) incriminabais |
| Futur simple |
(yo) incriminabais |
| (tú) incriminabais |
| (vos) incriminabais |
| (él/ella/ello/usted) incriminabais |
| (nosotros-as) incriminabais |
| (vosotros-as) incriminabais |
| (os) incriminabais |
| (ellos-as/ustedes) incriminabais |