incoronatus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incoronatus | incoronată | incoronatum | incoronatī | incoronatae | incoronată |
| Vocatif | incoronate | incoronată | incoronatum | incoronatī | incoronatae | incoronată |
| Accusatif | incoronatum | incoronatăm | incoronatum | incoronatōs | incoronatās | incoronată |
| Génitif | incoronatī | incoronatae | incoronatī | incoronatōrŭm | incoronatārŭm | incoronatōrŭm |
| Datif | incoronatō | incoronatae | incoronatō | incoronatīs | incoronatīs | incoronatīs |
| Ablatif | incoronatō | incoronatā | incoronatō | incoronatīs | incoronatīs | incoronatīs |
incoronatus \Prononciation ?\
Références
- « incoronatus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage