incolumis
Latin
Étymologie
- Avec le préfixe in-, du radical de calam-itas → voir clades.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | incolumis | incolumis | incolume | incolumes | incolumes | incolumia |
| Vocatif | incolumis | incolumis | incolume | incolumes | incolumes | incolumia |
| Accusatif | incolumem | incolumem | incolume | incolumes | incolumes | incolumia |
| Génitif | incolumis | incolumis | incolumis | incolumium | incolumium | incolumium |
| Datif | incolumi | incolumi | incolumi | incolumibus | incolumibus | incolumibus |
| Ablatif | incolumi | incolumi | incolumi | incolumibus | incolumibus | incolumibus |
incolumis \Prononciation ?\
- Sain et sauf, entier, non endommagé.
salvum atque incolumem exercitum transducere
— (César, B. C. 2, 32, 12)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Synonymes
Dérivés
- incolumitas (« intégrité »)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « incolumis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « incolumis », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage