inauditus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inauditus | inaudită | inauditum | inauditī | inauditae | inaudită |
| Vocatif | inaudite | inaudită | inauditum | inauditī | inauditae | inaudită |
| Accusatif | inauditum | inaudităm | inauditum | inauditōs | inauditās | inaudită |
| Génitif | inauditī | inauditae | inauditī | inauditōrŭm | inauditārŭm | inauditōrŭm |
| Datif | inauditō | inauditae | inauditō | inauditīs | inauditīs | inauditīs |
| Ablatif | inauditō | inauditā | inauditō | inauditīs | inauditīs | inauditīs |
inauditus \Prononciation ?\
Forme de verbe
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | inauditus | inaudită | inauditum | inauditī | inauditae | inaudită |
| Vocatif | inaudite | inaudită | inauditum | inauditī | inauditae | inaudită |
| Accusatif | inauditum | inaudităm | inauditum | inauditōs | inauditās | inaudită |
| Génitif | inauditī | inauditae | inauditī | inauditōrŭm | inauditārŭm | inauditōrŭm |
| Datif | inauditō | inauditae | inauditō | inauditīs | inauditīs | inauditīs |
| Ablatif | inauditō | inauditā | inauditō | inauditīs | inauditīs | inauditīs |
inauditus \Prononciation ?\
- Participe passé de inaudio.
Références
- « inauditus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage