inarticulatus

Latin

Étymologie

Dérivé de articulatus, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif inarticulatus inarticulată inarticulatum inarticulatī inarticulatae inarticulată
Vocatif inarticulate inarticulată inarticulatum inarticulatī inarticulatae inarticulată
Accusatif inarticulatum inarticulatăm inarticulatum inarticulatōs inarticulatās inarticulată
Génitif inarticulatī inarticulatae inarticulatī inarticulatōrŭm inarticulatārŭm inarticulatōrŭm
Datif inarticulatō inarticulatae inarticulatō inarticulatīs inarticulatīs inarticulatīs
Ablatif inarticulatō inarticulatā inarticulatō inarticulatīs inarticulatīs inarticulatīs

inarticulatus \Prononciation ?\

  1. Inarticulé.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références