imputas
: imputás
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe imputer | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| tu imputas | ||
imputas \ɛ̃.py.ta\
- Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe imputer.
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe imputar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (tú) imputas | ||
imputas \imˈpu.tas\
- Deuxième personne du singulier (tú) du présent de l’indicatif de imputar.
Prononciation
- Madrid : \imˈpu.tas\
- Séville : \imˈpu.tah\
- Mexico, Bogota : \imˈpu.t(a)s\
- Santiago du Chili, Caracas : \imˈpu.tah\
- Montevideo, Buenos Aires : \imˈpu.tas\
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe imputar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| tu imputas | ||
imputas \ĩ.ˈpu.tɐʃ\ (Lisbonne) \ĩ.ˈpu.təs\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de imputar.