imputa
: imputá
Français
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe imputer | ||
|---|---|---|
| Indicatif | ||
| Passé simple | ||
| il/elle/on imputa | ||
imputa \ɛ̃.py.ta\
- Troisième personne du singulier du passé simple du verbe imputer.
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe imputar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (él/ella/ello/usted) imputa | ||
| Impératif | Présent | (tú) imputa |
imputa \imˈpu.ta\
Prononciation
- Madrid : \imˈpu.ta\
- Mexico, Bogota : \imˈpu.t(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \imˈpu.ta\
Portugais
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe imputar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| você/ele/ela imputa | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) imputa |
imputa \ĩ.ˈpu.tɐ\ (Lisbonne) \ĩ.ˈpu.tə\ (São Paulo)