impunitus

Latin

Étymologie

Dérivé de punitus, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif impunitus impunită impunitum impunitī impunitae impunită
Vocatif impunite impunită impunitum impunitī impunitae impunită
Accusatif impunitum impunităm impunitum impunitōs impunitās impunită
Génitif impunitī impunitae impunitī impunitōrŭm impunitārŭm impunitōrŭm
Datif impunitō impunitae impunitō impunitīs impunitīs impunitīs
Ablatif impunitō impunitā impunitō impunitīs impunitīs impunitīs

impunitus \Prononciation ?\

  1. Impuni.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Références